قزن سوتین چیست؟

قزن سوتین یکی از اجزای مهم و کاربردی سوتین است که برای اتصال و بستن دو طرف سوتین به کار می‌رود. قزن می‌تواند در جلو یا پشت سوتین قرار گیرد و از جنس فلز یا پلاستیک باشد. قزن معمولاً شامل دو قسمت نر و ماده است که با هم جفت می‌شوند و یک قلاب و یک گیره را تشکیل می‌دهند. قزن می‌تواند تأثیر زیادی بر راحتی، زیبایی، سلامت و عمر مفید سوتین داشته باشد.

تاریخچه قزن سوتین:

قزن از قرن ۱۹ میلادی شروع به استفاده شد و از آن زمان تا کنون تغییرات زیادی را تجربه کرده است. اولین قزن از جنس فلز بود و در پشت سوتین قرار می‌گرفت. این قزن بسیار سنگین، زننده و ناراحت کننده بود و ممکن بود باعث زخم شدن پوست شود. در سال ۱۹۱۴ میلادی، یک زن به نام ماری توکوز گلدبرگ (Mary Tucek Goldberg) اولین سوتین جلوباز را اختراع کرد که قزن آن در جلو و بین دو کاپ قرار داشت. این سوتین جلوباز راحت‌تر، زیباتر و مدرن‌تر از سوتین‌های قزن پشت بود و مورد استقبال زیادی قرار گرفت. در سال ۱۹۲۲ میلادی، یک مرد به نام ای. ای. کلابت (E. E. Clapp) اولین قزن پلاستیکی را برای سوتین اختراع کرد که سبک‌تر، نرم‌تر و ارزان‌تر از قزن فلزی بود. در سال‌های بعد، قزن از لحاظ شکل، اندازه، تعداد، جنس و مکان تغییرات زیادی را تجربه کرد و به شکل امروزی خود رسید.

انواع قزن سوتین:

قزن سوتین را می‌توان بر اساس مکان، تعداد، شکل و جنس آن دسته‌بندی کرد. بر اساس مکان، قزن را می‌توان به دو نوع تقسیم کرد:

• قزن از پشت: این نوع قزن در پشت و در قسمت کمر سوتین قرار می‌گیرد و برای بستن سوتین از پشت استفاده می‌شود. این نوع قزن معمول‌ترین و کلاسیک‌ترین نوع قزن است و بیشتر سوتین‌ها از این نوع قزن استفاده می‌کنند. این نوع قزن مزایایی مانند تنظیم‌پذیری، مطمئن‌تری، پایداری و پشتیبانی بیشتر را دارد. اما معایبی مانند دشواری بستن، ناراحتی، ایجاد جای قزن و نیاز به مراقبت‌های بیشتر را نیز دارد.
• قزن از جلو: این نوع قزن در جلو و بین دو کاپ سوتین قرار می‌گیرد و برای بستن سوتین از جلو استفاده می‌شود. این نوع قزن کمتر از نوع قبلی مورد استفاده قرار می‌گیرد و معمولاً برای سوتین‌های ورزشی، پرستاری، بارداری، زیپ دار، فانتزی و جلوباز استفاده می‌شود. این نوع قزن مزایایی مانند راحتی، زیبایی، مدرنیته، آسانی بستن و باز کردن و نیاز به مراقبت‌های کمتر را دارد. اما معایبی مانند تنظیم‌ناپذیری، غیرمطمئن‌تری، عدم پایداری و پشتیبانی کمتر را نیز دارد.

بر اساس تعداد، قزن سوتین را می‌توان به دو نوع تقسیم کرد:

• قزن سوتین تکی: این نوع قزن فقط شامل یک قلاب و یک گیره است که با هم جفت می‌شوند و یک قزن را تشکیل می‌دهند. این نوع قزن معمولاً برای سوتین‌های جلوباز استفاده می‌شود و مزایایی مانند سادگی، زیبایی و آسانی بستن و باز کردن را دارد. اما معایبی مانند تنظیم‌ناپذیری، غیرمطمئن‌تری، عدم پایداری و پشتیبانی کمتر را نیز دارد.
• قزن سوتین چندتایی: این نوع قزن شامل چندین قلاب و چندین گیره است که با هم جفت می‌شوند و چندین قزن را تشکیل می‌دهند. این نوع قزن معمولاً برای سوتین‌های قزن پشت استفاده می‌شود و مزایایی مانند تنظیم‌پذیری، مطمئن‌تری، پایداری و پشتیبانی بیشتر را دارد. اما معایبی مانند پیچیدگی، زشتی و دشواری بستن و باز کردن را نیز دارد.

بر اساس شکل، قزن سوتین را می‌توان به دو نوع تقسیم کرد:

• قزن مستطیلی: این نوع قزن سوتین شکل مستطیلی دارد و معمولاً برای قزن سوتین چندتایی استفاده می‌شود. این نوع قزن مزایایی مانند محکم‌تری، مقاوم‌تری و مناسب‌تری برای سوتین‌های سنگین و بزرگ را دارد. اما معایبی مانند زشتی، زننده‌تری و ایجاد جای قزن بیشتر را نیز دارد.
• قزن گرد: این نوع قزن شکل گرد دارد و معمولاً برای قزن سوتین تکی استفاده می‌شود. این نوع قزن سوتین مزایایی مانند زیباتری، نرم‌تری و مناسب‌تری برای سوتین‌های سبک و کوچک را دارد. اما معایبی مانند ضعیف‌تری، شکننده‌تری و ایجاد جای قزن کمتر را نیز دارد.

بر اساس جنس، قزن سوتین را می‌توان به دو نوع تقسیم کرد:

• قزن فلزی: این نوع قزن سوتین از جنس فلز مانند آهن، برنج، استیل و غیره ساخته می‌شود و معمولاً برای قزن سوتین مستطیلی استفاده می‌شود. این نوع قزن سوتین مزایایی مانند محکم‌تری، مقاوم‌تری، با دوام‌تری و ضد زنگ بودن را دارد. اما معایبی مانند سنگین‌تری، زننده‌تری، سردتری و احتمال حساسیت پوستی را نیز دارد.
• قزن پلاستیکی: این نوع قزن سوتین از جنس پلاستیک مانند پلی‌استر، پلی‌کربنات، نایلون و غیره ساخته می‌شود و معمولاً برای قزن سوتین گرد استفاده می‌شود. این نوع قزن سوتین مزایایی مانند سبک‌تری، نرم‌تری، گرم‌تری و منعطف‌تری را دارد. اما معایبی مانند ضعیف‌تری، شکننده‌تری، کم دوام‌تری و احتمال شکستگی را نیز دارد.