سپندارمزگان: جشن عشق ایرانی؛ سپندارمزگان یا اسپندگان یا اسفندگان یکی از جشنهای ایران باستان است که در روز پنجم ماه اسفند برای گرامیداشت زن، زمین و مادر برگزار میشود. این جشن ریشه در شاهنشاهی هخامنشی دارد و به عنوان روز عشق ایرانی و آریایی نیز شناخته میشود. در این روز، مردم به زنان خود هدیه میدهند و بخشش میکنند. این جشن نمادی از احترام به زنان و نقش آنها در حفظ زندگی و تمدن است.
تاریخچه سپندارمزگان
سپندارمزگان یکی از جشنهایی است که در دوران هخامنشیان (۵۵۰ تا ۳۳۰ پیش از میلاد) به رسمیت شناخته شد. این جشن به افتخار اسپندارمد، یکی از ایزدان زرتشتی که مربوط به زمین و زنان بود، برگزار میشد. اسپندارمد به معنای «خلقت زن» یا «زن خلقتی» بود و نمادی از مادریت، زیبایی، حکمت و عدالت بود. او همچنین محافظ زمین و محیط زیست بود و از آن به عنوان «مادر زمین» یاد میشد.
در دوران هخامنشیان، سپندارمزگان یکی از جشنهای ملی بود که توسط شاه و خانوادهاش برگزار میشد. در این جشن، شاه به زنان هدیه میداد و از آنها بخشش میخواست. همچنین، شاه به زنان مردم نیز هدیه میفرستاد و از آنها برای حفظ زمین و زندگی مدد میخواست. این جشن نشاندهندهٔ ارزش و احترامی بود که شاه و مردم به زنان میدادند.
سنتهای سپندارمزگان
سپندارمزگان یک جشن شاد و مهیج است که در آن مردم به زنان خود هدیه میدهند. این هدیهها میتوانند شامل گل، شکلات، جواهرات، لباس، کتاب، عطر و غیره باشند. همچنین، مردم به زنان خود شعر، ترانه، داستان یا نامه عاشقانه مینویسند و برای آنها میخوانند. در این روز، مردم به زنان خود ابراز عشق و احساس میکنند و از آنها تشکر میکنند.
در سپندارمزگان، مردم همچنین به زمین و محیط زیست احترام میگذارند و از آن مراقبت میکنند. مردم در این روز، گل و درخت میکارند، زبالهها را جمع میکنند و از حیوانات محافظت میکنند. مردم در این روز، از زمین و زندگی سپاسگزاری میکنند و به درگاه ایزد برای برکت و خیرخواهی دعا میکنند.
اهمیت سپندارمزگان
سپندارمزگان یک جشن با ارزش و معنادار است که نشاندهندهٔ فرهنگ و تمدن ایرانی است. این جشن به ما یادآوری میکند که زنان یکی از بنیانهای زندگی و تمدن هستند و باید به آنها احترام و ارزش بدهیم. این جشن همچنین به ما یادآوری میکند که زمین و محیط زیست یکی از منابع اصلی زندگی هستند و باید از آنها مراقبت و حفاظت کنیم.
سپندارمزگان یک جشن است که میتواند ما را به ریشههای تاریخی و فرهنگی خود پیوند دهد و ما را با ارزشهای انسانی و آریایی آشنا کند.